Boşanma Çocukları Nasıl Etkiler?

Evlilik- Boşanma- Çocuk

Birbirini seven iki insan hayaller ve umutlarla bir evliliğe adım atarlar. Zaman geçer bazen işler yolunda gitmez ve bazı sıkıntılar çıkmaya başlar. Evliliğin üç temel bağı vardır: Sevgi, saygı ve güven. Bunlardan biri ya da birkaçının zayıflamasıyla evlilikte çatışmalar yaşanmaya başlar. Bazen bu durumlarda orta yol bulunup sıkıntılar çözülmeye çalışır ama bazen de artık çözülemez hale gelmiştir. Bu aşamadan sonra evliliğin artı ve eksi yanları muhasebe edilmeye başlar. Eğer ki ailede çocuklarda varsa bu süreç biraz daha farklı ilerlemeye başlar.

Elbette evlilikte hemen bitirmek yerine olası çözümler üzerine konuşmak daha iyi bir yol gibi görünse de bazen sağlıklı boşanma da iyi bir yol olabilir. Çünkü çocuklar daha çok ebeveynlerin nasıl boşandıkları üzerinden olaya bakarlar.

Bazı aileler çocukların yanında asla tartışmazlar ve onları başka bir ortama gönderirler. Tabi ki her konu çocuklarla birlikte konuşulmaz fakat çocuğa bir anlaşmazlık yaşandığı ama konuşarak halledilebildiklerini anlatan bir ebeveyn olması işleri daha kolay bir hale getirebilir. Örtbas edilen tartışma durumlarını çocuklar hisseder ve evdeki sıcak ortamın kaybolduğunu fark ederler. Ve eğer çocuk bu konuda bir iletişimsizlik yaşarsa belirsizliğin verdiği bir endişe içine girebilirler. Evliliklerde bazen tartışmalarında olabildiğini fakat bunlarında çözülebildiğini gören çocuklar daha güven duygulu yetişirler.

Aileler anne baba ve çocukların arasındaki duygusal bağın oluşturulduğu ilk yerdir ve bu ilişkide yaşanan olaylar çocukları oldukça etkilemektedir. Anne babaların ayrılmasına çocukların bazıları suçluluk, bazıları kızgınlık, bazılarıysa yadsımaya varan tepkiler gösterirler.

Çocuklar ailelerinin dağıldığını düşünmeye başladıklarında çevrelerinde gördükleri her mutlu aile onlar için hüzünlü bir olay halini alabilir. Aslında bu durum anne babanın durumu çocuklarına nasıl yansıttığıyla ilgili bir durumdur. Çiftler çocuklarının yaşları uygunsa karşılarına alıp bu konuda konuşabilirler. Birlikte yaşayamadıklarını, başka yolları kalmadığı için boşanma yolunu seçtiklerini fakat bunun anne baba olmaları gerçeğini değiştirmediğini anlatmaları çocuğun gelişimi için önemlidir. Burada yapılacak en büyük yanlış çocuğa boşanma gerçekleştikten sonra anlatılmasıdır. Oysa 7 yaşından büyük çocuklar öncesinde psikolojik olarak bu duruma hazırlanırsa süreç daha kolay atlatılabilir bir hal almaktadır. Eğer bütün olaylar olup bittikten sonra çocuğa söylenirse çocuk öfke duyabilir ve bu da onu çeşitli psikolojik sorunlara itebilir.

Boşanmış anne babalarla ilgili son durum ise evlerin ayrılmasıdır. Evleri ayrılan anne ve babalar çocuk yanlarındayken diğer ebeveyn hakkında kötü yorumlarda bulunmamalı, çocuğun bu durumlarda bir taraf olması beklenmemelidir. Çocuk annesinin yanındayken babası hakkında, babasının yanındayken de annesinin hakkında yapılan olumsuz yorumlar çocuğun anne ve babasına olan saygısını ve güvenini yitirmesine neden olabilir.